Hotel Janus (1)

Meneer Janus heeft een hotel geopend: Hotel Janus aan de Janusstraat achter het Januspark. Madame Du Parront heeft haar intrek genomen in de dolly-suite op de eerste etage, met uitzicht op het park. Ze is van plan hier maanden te blijven want ze heeft er het benodigde geld voor. ‘Zet u daar de koffers maar neer’, spreekt ze tegen de piccolo met de blauwzwarte pet op zijn hersens. De koffers betreffen drie ijzeren kisten met kleding, een houten kistje met juwelen en een papegaai die Gaston heet en de hele dag C’est formidable! krijst. Meneer Janus is nu directeur en zit in een directiekamer achter een bureau. Er ligt één velletje papier voor hem op het bureau. Daarop staat de naam van Madame Du Parront, de eerste gast. Een gedenkwaardig moment. De chef-kok - oftewel chef cuisinier - van Hotel Janus is Karel Labberdeswanskie, die zijn culinaire opleiding in Smolensk heeft genoten en derhalve heerlijke bitotski, plov en borscht op tafel goochelt. Madame Du Parront wil een Russisch ei en krijgt die dan ook van hem. De piccolo, Rem Koolvis genaamd, brengt de schaal met het gerecht op de dolly-suite. ‘Heerlijk hoor’, roept madame Du Parront, ‘maar ik had toch om een blini met zalm gevraagd?’ Verwarring alom. ‘Cest formidable!’ krast Gaston. Madame Du Parront wordt zo kwaad dat ze het Russisch ei in de papegaaienkooi gooit, waar Gaston zich terstond te goed doet aan het spul. ‘C’est formidable!'

End of the year

Meneer Janus voelt het aan zijn water en hoort het op zijn trommelvlies: er komt een nieuw jaar aan. Mensen om hem heen knallen het Oudjaar weg. Vreemde gewoonte, denkt Meneer Janus, maar ja, hij is nu eenmaal een tikje bekrompen. Want een beetje vent heeft natuurlijk een zooitje Chinese handgranaten en Argentijnse veldmijnen aangeschaft. Janus echter, loopt met sterretjes. Dat vindt hij al stoer genoeg. Zijn buurman schudt het hoofd achter zijn raam wanneer hij Janus struikelend door het perkje met sterretjes ziet banjeren. Wat een mietje! Hij opent de voordeur en roept kort maar ook krachtig: 'Gay!' Zo, en daar kan onze Meneer Janus het doen. 'Gelukkig Nieuwjaar!', roept Janus terug. Wat wonen hier toch fijne mensen, denkt hij.